Polacy plasują się w ścisłej czołówce europejskiej pod kątem ilości zażywanych leków i suplementów diety. Sięgamy po nie często bez jakiegokolwiek zastanowienia, kierując się przekazem reklamowym. A przecież większość spotów telewizyjnych dotyczy właśnie różnego typu preparatów farmaceutycznych. Niestety aktorzy zachwalający kolejne środki przeciwbólowe czy nasenne, nie ostrzegają nas przed zgubnymi skutkami zażywania leków. Lekomania to niestety poważny problem społeczny, którego nie można bagatelizować. Dowiedz się zatem czym charakteryzuje się uzależnienie od leków, jakie osoby są najbardziej podatne oraz poznaj sposoby na wyjście z nałogu.
Lekomania - objawy
Lekomanią nazywany uzależnienie od przyjmowania leków, któremu towarzyszy szereg zmian zarówno o charakterze psychologicznym, jak i fizjologicznym. Uzależnienie to możemy również spotkać pod nazwą lekozależności, zależności lekowej lub farmakomanii. Najczęściej jest wywołane przez leki przeciwlękowe z grupy benzodiazepin, środki nasenne, preparaty przeciwbólowe, leki euforyzujące, dopingujące oraz hormonalne.
W pierwszej fazie mamy do czynienia z zależnością o charakterze psychologicznym. Wszystko zaczyna się niewinnie. Uzależniony jest przekonany, że leki są mu niezbędne. Motywacje sięganie po nie mogą być różne – na przykład chęć zniwelowania bólu, wyeliminowania lęków, czy pragnienie zwiększenia wydolności organizmu. Po czasie jednak pojawia się wewnętrzne uczucie przymusu. Nawet w przypadku braku jakichkolwiek zaleceń medycznych, po leki sięga się w celu rozładowania psychicznego napięcia. Całe życie osoby uzależnionej zostaje podporządkowane lekom. Obsesyjnie o nich myśli, planuje w jaki sposób je zdobędzie, snuje wizję tego, jak przyjemnego stanu doświadczy po ponownym zażyciu preparatu. Dowiedz się więcej: http://terapie.net.pl/lekomania.html
Lekomania - skutki
Uzależniony zaczyna jednocześnie zaniedbywać obowiązki zawodowe i rodzinne. Popada w społeczną izolację, zamykając się w czterech ścianach. Jakiekolwiek próby zwrócenia uwagi na problem przez bliskie osoby, zwykle nie przynoszą żadnego rezultatu. Lekoman stosuje bowiem szereg mechanizmów obronnych, takich jak wypieranie, racjonalizacja czy projekcja. Ciągle może przekonywać wszystkich wokół, że ma kontrolę nad sytuacją i gdyby chciał, to w każdej chwili mógłby odstawić leki. W rzeczywistości jednak byłoby to niemożliwe, zwłaszcza w przypadku uzależnienia fizycznego. Wówczas uzależniony odczuwa przymus ciągłego zwiększania wcześniejszej dawki, gdyż zachodzi proces zwiększenia tolerancji na lek.
Długotrwałe przyjmowanie coraz większych dawek może doprowadzić do poważnych skutków zdrowotnych. Można do nich zaliczyć przede wszystkim stopniowe wyniszczanie narządów wewnętrznych organizmu, a zwłaszcza wątroby, żołądka, trzustki czy jelit. Uzależnionemu coraz trudniej jest także zachować koncentrację, znajduje się w stanie ciągłego rozdrażnienia, cierpi na bóle głowy, bezsenność, palpitacje serca, drżenie mięśni, nadmierną potliwość czy też problemy z zachowaniem koncentracji. Nagłe odstawienie leków doprowadziło by jednak do jeszcze poważniejszego nasilenia objawów. Mogłoby również wywołać myśli samobójcze.
Lekomania - przyczyny
Problem zależności lekowej dotyka najczęściej te osoby, które już wcześniej wykazywały innego typu problemy psychologiczne. Zalicza się do nich między innymi depresję, nerwice lękowe, psychozy, różnego rodzaju fobie, zespoły lęku uogólnionego, a także zaburzenia odżywiania (np. bulimię czy anoreksję). Uzależnieni to zwykle osoby o niskim poczuciu wartości, które nie potrafią odnaleźć się w codziennym życiu, szukając doraźnej ucieczki. Najczęściej w grupie lekomanów znajdują się kobiety w przedziale wiekowym pomiędzy 35-50 lat. Problem ten może jednak dotknąć każdego, bez względu na wiek i płeć.
Lekomania - leczenie
Zarówno w przypadku uzależnienia o podłożu psychicznym, jak i fizjologicznym, wskazane jest skorzystanie z pomocy psychologa lub terapeuty uzależnień. Lekoman powinien w pierwszej kolejności przepracować swoją przeszłość, nieraz konieczny jest powrót nawet do wczesnego dzieciństwa. Pozwoli mu to uświadomić sobie rzeczywiste przyczyny kompulsywnego sięgania po leki – np. nierozwiązane konflikty, problemy z okazywaniem uczuć czy niewybaczone urazy. Pomocna może okazać się również grupa wsparcia – np. działająca w oparciu o metody terapii 12 kroków. W jej trakcie uzależniony może się przekonać, że nie tylko on zmaga się z takim problemem, doświadczyć wsparcia i akceptacji, a także poznać historie osób, którym udało się pokonać ten wyniszczający nałóg.
Komentarze (0)
Zostaw komentarz