​

Kardiotokografia to badanie wykonywane kobietom w ciąży. Za pomocą aparatu KTG monitoruje się akcję serca płodu oraz czynność skurczową macicy badanej kobiety. Kiedy powinno się ją przeprowadzać?

Dzięki niemu lekarz może wykryć zagrożenia związane z życiem płodu. KTG powinno być wykonywane w takich przypadkach jak: ciąża wysokiego ryzyka, hipotrofia wewnątrzmaciczna, ciąża po terminie, w przypadku płodu z chorobą hemolityczną, a także nadciśnienia indukowanego ciążą. Jest to jedno z ważniejszych badań, zaraz obok USG, które należy wykonywać w celu sprawdzenia stanu rozwojowego płodu. Badanie aparatem KTG trwa od 30 do 60 minut.

Specyfika badania 

Rozróżnia się dwa typy badania kardiotokograficznego - wewnętrzne oraz zewnętrzne

KTG zewnętrzne jest to metoda stuprocentowo nieinwazyjna. Może być wykonywana przez lekarzy specjalistów, lekarzy rodzinnych, a nawet instruktorów w szkołach rodzenia. Badanie polega na posmarowaniu badanego obszaru specjalnym żelem oraz jednoczesnym umieszczeniu dwóch pelot na brzuchu badanej kobiety. Jedna z nich znajduje się nad sercem dziecka, druga zaś nad dnem macicy pacjentki. Lekarz może w ten sposób obserwować bicie serca płodu oraz skurcze mięśnia macicy. Zapis z wykonanego badania może mieć postać papierową lub też w nowszej generacji aparatów KTG, wynik archiwizuje się w pamięci urządzenia.

KTG wewnętrzne jest to inwazyjna metoda, stosowana jedynie w wyjątkowych przypadkach. To badanie może być wykonywane jedynie przez specjalistę, gdy konieczna jest dokładniejsza obserwacja pracy serca dziecka. Badanie wykonywane jest bardzo rzadko. Polega na umieszczeniu na główce czujnika, który może dla dziecka wiązać się z bólem. Natomiast skurcze macicy można obserwować z zewnątrz, lub poprzez wprowadzenie cewnika.

Przykładowy model aparatu KTG można obejrzeć na tej stronie.

Znaczenie wyników

Wynik badania jest bardzo ważny dla dalszego rozwoju płodu. Dzięki niemu można określić ilość uderzeń serca na minutę oraz czy skurcze macicy współgrają z rytmem serca. Odpowiednia dla dziecka jest normokardia, czyli 110-160 uderzeń w ciągu minuty. Poniżej 110, stwierdza się bradykardię, natomiast bicie serca ponad normę, świadczy o  trachykardii. Badanie KTG sprawdza również oscylacje oraz akceleracje serca.

Materiał zewnętrzny